Kierowcy Ferrari w sezonie 2008.

1.Kimi Matias Räikkönen pseud. "Iceman" (ur. 17 października 1979 w Espoo)
Fin , kierowca zespołu Ferrari mistrz świata Formuły 1 w sezonie 2007, szesnastokrotny zwycięzca wyścigów Grand Prix. Obecnie mieszka w Szwajcarii. Jego brat Rami jest kierowcą rajdowym.Tak jak każdy kierowca F1 Kimi zaczynał od gokartów.
Räikkönen, prawie od początku swojej kariery w F1, zaliczany jest do czołowych kierowców.
Sukcesy:
1999 Formuła Chevrolet (mistrz)
2000 Włoska Formuła Renault (mistrz)
2000 Europejska Formuła Renault (mistrz)
2001 Formuła 3000 Euro-Seria (mistrz)
2006 Formuła 1 (drugi wicemistrz)
2007 Formuła 1 (mistrz)
Przygoda z Formułą 1 :
1999 - Haywood Racing (Formuła Renault)
1999-2000 - Manor Motorsport (Zimowy Puchar Formuły Renault)
1999 - Formuła Ford
2001 - Sauber ( Formuła 1)
2002-2006 - McLaren ( Formuła 1)
2007- do dziś - Ferrari (Formuła 1)

Debiut Australia Grand Prix Australii 2001 (1)
Pierwsze pole position Niemcy Grand Prix Europy 2003 (43)
Pierwsze punkty Australia Grand Prix Australii 2001 (1)
Pierwsze podium Australia Grand Prix Australii 2002 (18)
Pierwsze najszybsze okrążenie Australia Grand Prix Australii 2002 (18)
Pierwsze zwycięstwo Malezja Grand Prix Malezji 2003 (19)


2.Felipe Massa (ur. 25 kwietnia 1981 r. w S?o Paulo) to brazylijski kierowca wyścigowy. Aktualnie reprezentuje barwy zespołu Ferrari w Formule 1.
Massa rozpoczął starty w kartingu w wieku 9 lat, kończąc pierwszy sezon na czwartym miejscu. Kontynuował starty w narodowych i międzynarodowych mistrzostwach przez następne 7 lat i w 1998 r. przeniósł się do Formuły Chevrolet, kończąc mistrzostwa Brazylii na piątym miejscu. W następnym sezonie wygrał 3 z 10 wyścigów i zdobył tytuł. W roku 2000 przeniósł się do Europy i rozpoczął starty w Włoskiej i Europejskiej Formule Renault, wygrywając obie serie. Mając okazję startów w Formule 3, postanowił startować w Euro-Serii Formuły 3000. Zdominował sezon wygrywając 6 z 8 wyścigów i zdobywając mistrzostwo. Stajnia Sauber zaproponowała mu testy w Formule 1.
Sukcesy:
1999 Formuła Chevrolet (mistrz)
2000 Włoska Formuła Renault (mistrz)
2000 Europejska Formuła Renault (mistrz)
2001 Formuła 3000 Euro-Seria (mistrz)
2002-2005 - Sauber (Formuła 1 )
2006- Ferrari (drugi wicemistrz)
2007- do dziś - Ferrari

Kierowcy BMW-Sauber w sezonie 2008.

3. Nick Heidfeld właściwie Nicklaus Heidfeld (ur. 10 maja 1977 r.) w Mönchengladbach to niemiecki kierowca Formuły 1 startujący w barwach zespołu BMW Sauber .Heidfeld zaczął się ścigać w 1988 r. W roku 1994 rozpoczął starty w Niemieckiej Formule Ford, zwracając na siebie uwagę 8 zwycięstwami w 9 wyścigach i zdobyciem tytułu. W roku 1995 wygrał Niemiecką Formułę Ford 1800 i zajął drugie miejsce w Zetec Cup. W 1996 r. startował w Niemieckiej Formule 3, zajmując piąte miejsce po wygraniu trzech wyścigów. W następnym roku zdobył w tej serii tytuł i wygrał prestiżową eliminację w Monako. W roku 1998 wygrał trzy wyścigi i był drugi w klasyfikacji końcowej w Międzynarodowej Formule 3000. Jeździł w barwach stajni West Junior Team i w tym samym czasie pełnił funkcję kierowcy testowego stajni McLaren w Formule 1. W 1999 r. wygrał w Międzynarodowej Formule 3000. Po imponującym sezonie w Formule 3000 Heidfeld podpisał kontrakt ze stajnią Prost Grand Prix na sezon 2000, zostając partnerem Jeana Alesiego. Przez większość sezonu nie kończył wyścigów i nie zdobył żadnego punktu, co spowodowało odejście z zespołu po sezonie.
Kariera :
1995 Niemiecka Formuła Ford 1800
1997 Niemiecka Formuła 3
1999 Międzynarodowa Formuła 3000
2000 - Prost Grand Prix(Formuła 1)
2001-2003 - Sauber ( Formuła 1 )
2004 - Jordan Grand Prix (Formuła 1)
2005 - Williams (Formuła 1)
2006- do dziś - BMW Sauber (Formuła 1)

4.Robert Kubica (ur. 7 grudnia 1984 w Krakowie) - polski kierowca wyścigowy. W 2005 roku zdobył tytuł mistrzowski w cyklu World Series by Renault. Obecnie jest kierowcą zespołu BMW Sauber w Formule 1. Kubica jest pierwszym w historii Polakiem startującym w Formule 1.
Kubica zaczynał karierę od gokartów, pierwszy raz usiadł za jego kierownicą w wieku 6 lat, cztery lata później był już mistrzem Polski juniorów. Zdobył ten tytuł sześciokrotnie. W wieku 13 lat wyjechał do Włoch, aby rozwijać swój talent. W 1998 roku został juniorskim mistrzem Włoch i wicemistrzem Europy, wygrał też prestiżowe zawody w Monako, a rok później te sukcesy powtórzył. Potem były również starty i wygrane w Formule A. W 2001 rozpoczął przygodę z Formułą Renault 2000 Eurocup i zajął w niej 14. miejsce. W 2002 roku w tych samych rozgrywkach uzyskał 7. lokatę. W 2003 zadebiutował w Formule 3 Euroseries i zdobył 12. miejsce, zaś rok później był już 7. Sezon 2005 rozpoczął jako zawodnik Formuły World Series by Renault jako pierwszy kierowca baskijskiego zespołu Epsilon Euskadi. Konsekwentna i równa jazda przez cały sezon zaowocowała tytułem mistrzowskim. 2 października 2005 w wyścigu na torze w portugalskim Estoril zajął 2. miejsce i zapewnił sobie zwycięstwo w klasyfikacji generalnej kierowców.

W 2005 r. wziął udział także w prestiżowym Grand Prix Makao, które uznawane jest za nieoficjalne mistrzostwa świata Formuły 3. Jadąc w uznanym brytyjskim zespole Carlin Motorsport używając silnika Hondy zajął drugą pozycję, powtarzając rezultat z 2004 r., podczas kwalifikacji ustanowił także nowy rekord toru.

Była plotka, iż miał szansę wystąpienia w barwach stajni Minardi podczas GP Chin 2005, jako trzeci kierowca. Ale nie znalazła ona pokrycia w rzeczywistości. Kubica nie miał szans na przyznanie superlicencji wydawanej przez FIA, która uprawnia do jazdy w trakcie Grand Prix. W międzyczasie wziął udział w pierwszych zimowych testach Serii GP2. W pierwszym dniu zajął czwartą pozycję.
Przygoda z F1
1 grudnia 2005 r. wziął udział w testach stajni Renault. Była to nagroda za wygranie WSbR (World Series by Renault). 20 grudnia podpisanie kontraktu z polskim kierowcą ogłosiła stajnia BMW Sauber. Kubica został trzecim kierowcą tego zespołu w sezonie 2006. Głównym jego zadaniem było uczestniczenie w testach bolidów BMW-Sauber, pełnił także funkcje trzeciego kierowcy podczas piątkowych, oficjalnych treningów przed wszystkimi wyścigami Grand Prix sezonu 2006.
Najważniejsze Sukcesy POLAKA:
2005 World Series by Renault (mistrz)
10 września 2006 - 3 miejsce Kubicy w GP Włoch ( 1 podium w F1 już w 3 wyścigu)
2007- Pełen sezony w Formule 1 ( brak dużych sukcesów)
2008(wciąż trwa) - 23 marca 2008 (2 miejsce w GP Malezji) 5 kwietnia 2008 ( pierwsze w karierze Pole Position , 3 miejsce w GP Bahrajnu

CIEKAWOSTKA
10 czerwca 2008 Robert Kubica miał wypadek podczas Grand Prix Kanady. Wypadł z toru na prawe pobocze podczas 27. okrążenia na zakończeniu długiego łuku pomiędzy zakrętem numer 10, a nawrotem Pit Hairpin numer 11 i roztrzaskał swój bolid o betonową barierę przy prędkości około 230 km/h. Po odbiciu koziołkując przeleciał na drugą stronę toru i po raz kolejny uderzył w bandę. Według badań FIA w trakcie wypadku Kubica przeżył przeciążenie średnie równe 28g przy wartości szczytowej bliskiej 75g. Pierwsze doniesienia prasowe informowały, że po wstępnych badaniach stwierdzono, że Kubica ma złamaną nogę, ale jego życie nie jest zagrożone. Później jednak okazało się że Kubica wyszedł z wypadku bez żadnych poważniejszych obrażeń (Kubica miał jedynie lekkie wstrząśnienie mózgu i skręconą kostkę) i już w poniedziałek 11 czerwca został wypisany ze szpitala

Kierowcy ING Renault F1 Team w sezonie 2008.

5.Fernando Alonso Diaz (ur. 29 lipca 1981 w Oviedo) - hiszpański kierowca wyścigowy, dwukrotny mistrz świata Formuły 1.Alonso jest weteranem kartingu, zdobył trzy tytuły mistrza Hiszpanii (w 1994, 1996 i 1997). Był mistrzem w Mistrzostwach Juniorów Kartingu w 1996 i ścigał się w Europejskich Mistrzostwach Kartingu, zajmując drugą pozycję.
W 1999 zadebiutował w Hiszpańskiej Serii Nissan. Jako osiemnastolatek został jej mistrzem. Była to dla niego przepustka do Formuły 3000 w roku 2000. Zwycięstwo na torze Spa Francorchamps w Belgii pomogło zająć czwartą pozycję w ostatecznej klasyfikacji i otworzyło mu drogę do kariery w Formule 1.
Kariera w F1 :
2001- Minardi
2002 - 2006- Renault
2007- McLaren
2008- do dziś -Renault
Fernando posługuje się techniką jazdy niepopularną we współczesnej F1. Dużo częściej hamuje całkowicie przed zakrętem i skręca już nie mając nogi na hamulcu. Najpierw hamuje, potem reaguje w efekcie czego, jego wykresy telemetryczne są zupełnie inne od chociażby tych zarejestrowanych podczas jazdy Michaela Schumachera czy Kimiego Räikkönenna. W 2007 roku mając hamulce CI oraz mniej stabilne Bridgestone'y nie osiągał już takich czasów jakich się spodziewał (wcześniej miał hamulce Hitco i opony Michelin).
Ważne wyścigi
Debiut Australia Grand Prix Australii 2001 (1)
Pierwsze pole position Malezja Grand Prix Malezji 2003 (19)
Pierwsze punkty Australia Grand Prix Australii 2003 (18)
Pierwsze podium Malezja Grand Prix Malezji 2003 (19)
Pierwsze najszybsze okrążenie Kanada Grand Prix Kanady 2003 (25)
Pierwsze zwycięstwo Węgry Grand Prix Węgier 2003 (30)

6.Nelson Ângelo Piquet kierowca o 3 Przydomkach/imionach/nazwiskach Nelson Ângelo Piquet,Nelsinho Piquet i Nelson Piquet Jr urodzony ur. 25 lipca 1985 w Heidelbergu, Niemcy .Jest synem Nelsona Piqueta, trzykrotnego mistrza świata Formuły 1.Kariera Nelsona rozpoczęła się w 1993 roku startami w brazylijskim kartingu. W 2001 roku startował w Formula Three Sudamericana. W 2003 roku przeprowadził się do Wielkiej Brytanii, by ściagać się tam w British Formula 3 Championship. W swoim pierwszym sezonie w brytyjskiej formule zdobył wspólnie z zespołem Piquet Sports (założonym przez jego ojca) trzecie miejsce (z 6 zwycięstwami i 8 pole position na koncie). Kolejny rok w British Formula 3 Championship okazał się dla zespołu Nelsona zwycięski. Stał on się w ten sposób najmłodszym kierowcą (19 lat i 2 miesiące) któremu kiedykolwiek udało się wygrać tego typu mistrzostwo.
W 2005 Nelson wziął udział w A1 Grand Prix, gdzie również osiągnął najwyższe miejsce.
Sezon w GP2 (2006)

W sezonie 2006 Serii GP2, występując w barwach zespołu Hitech Piquet Sports, został wicemistrzem po zaciętej walce z Lewisem Hamiltonem.

Kontrakt z Renault (2007-)
W sezonie 2007 został kierowcą testowym zespołu Renault. W grudniu ogłoszono, że zostanie partnerem powracającego do zespołu Fernando Alonso począwszy od sezonu 2008

Kierowcy WilliamsF1 w sezonie 2008.

7.Nico Rosberg (ur. 27 czerwca 1985 r. w Wiesbaden) - niemiecki kierowca wyścigowy, aktualnie reprezentuje barwy zespołu Williams w Formule 1. Jest synem fińskiego Mistrza Świata Formuły 1 - Keke Rosberga i Niemki Siny Rosberg.
Starty w niższych kategoriach
Rosberg w Formule BMW.

Rosberg był od zawsze łączony ze sportami motorowymi. W 1996 r. rozpoczął starty w kartingu, a w 2002 r. przeniósł się do Niemieckiej Formuły BMW. Wygrał tytuł w tej serii i przeniósł się do zespołu jego ojca startującego w Europejskiej Formule 3. Startował tam także w 2004 r.

Seria GP2 (2005)

W 2005 r. wystartował w pierwszym sezonie Serii GP2. Broniąc barw zespołu ART Grand Prix wygrał 5 z 23 zorganizowanych rund. Jego najgroźniejszym rywalem był Heikki Kovalainen, ale to młodemu Niemcowi przypadł tytuł mistrzowski sezonu 2005.

Współpraca z Williamsem (2005- )
Rosberg podczas Grand Prix Kanady 2006.
W kwietniu 2005 r. został ogłoszony kierowcą testowym zespołu Williams. W związku z powiązaniami Keke Rosberga z zespołem Franka Williamsa (Keke zdobył w ich barwach tytuł mistrzowski), Nico był wiązany z posadą w zespole. Plotki zostały potwierdzone w listopadzie przy okazji ogłoszenia trzyletniego kontraktu.

Debiut podczas Grand Prix Bahrajnu był dla niego najlepszym wyścigiem sezonu - zakończył go na siódmym miejscu, zdobywając jednocześnie najszybsze okrążenie. Jednostki napędowe Coswortha, w które wyposażone były bolidy Williams FW28, były bardzo mocne, ale także bardzo zawodne. W wyniku ich awarii Nico nie ukończył połowy wyścigów. Poza pierwszą rundą, punktował jedynie w Grand Prix Europy, gdzie ponownie był siódmy. W klasyfikacji generalnej został sklasyfikowany siedemnastej pozycji z czterema punktami. Mark Webber, drugi kierowca zespołu, znalazł się na czternastej pozycji z trzema punktami więcej.

W sezonie 2007 partnerami Rosberga w napędzanych silnikami Toyoty bolidach Williamsa byli Alexander Wurz oraz Kazuki Nakajima.

8.Kazuki Nakajima (ur. 11 stycznia 1985 r. w Aichi) - japoński kierowca wyścigowy.

Kierowcy Red Bull Racing w sezonie 2008.

9.Mark Webber(ur. 27 sierpnia 1976 w Queanbeyan) to australijski kierowca Formuły 1.

KARIERA:
Webber bardzo wcześnie rozpoczął swoją przygodę ze sportem. Swoje dzieciństwo spędził jako chłopiec od piłek w pierwszoligowym zespole rugby, Canberra Raiders. Jak dla większości przyszłych kierowców F1, jego przygoda ze sportami samochodowymi rozpoczęła się od kartingu. Wygrane w swoim kraju pomogły mu awansować do Formuły Ford, gdzie także odniósł kilka wygranych, wliczając wygraną w Adelajdzie w 1995 i trzecie miejsce na festiwalu Duckhams Formula Ford Festival w Brands Hatch, podczas jego międzynarodowego debiutu.

Jego potencjał został zauważony przez lidera Formuły Ford, Van Diemen i został on zatrudniony na sezon 1996. Ale stało się to dopiero po jego wygranej w inauguracyjnym Grand Prix Melbourne w Formule Holden.

Jego pierwszy sezon w europejskich wyścigach był udany. Sezon ukończył na drugim miejscu w Brytyjskiej Formule Ford, wygrywając czterokrotnie. Zwycieżył także w prestiżowym Duckhams Formula Ford Festival, dołączając do grona jego zwycięzców: Johnny'ego Herberta, Eddie'go Ivine'a, Jana Megnussena i Jensona Buttona

Dzień po jego sukcesie na festiwalu Mark przeszedł pomyślnie testy dla stajni Alan Docking, startującej w Formule 3. W stajni spędził cały sezon 1997. Wygrał swój czwarty w kerierze wyścig w F3 w Brands Hatch i w klasyfikacji zajął czwartą pozycję. Zajął także trzecią pozycję w Marlboro Masters i czwartą w Grand Prix Makau.

Jego sukcesy w Formule 3 doprowadziły do podpisaniu kontraktu z AMG i występach w FIA GT Championship w 1998 r. Webber był partnerem obrońcy tytułu Bernda Schneidera, pomagając mu w odniesieniu pięciu wygranych, nie zdobyli jednak tytułu przegrywając zaledwie o osiem sekund w Laguna Seca w Kalifornii.

Kontynuując współpracę z AMG, Webber rozpoczął sezon 1999 jako główny kierowca swojego zespołu i z własnym samochodem. Program wyścigów zespołu w tym sezonie został zredukowany i obejmował wyścig 24 Godziny Le Mans i wybrane eliminacje serii American Le Mans. Program został przerwany po spektakularnym locie i obrotach w powietrzu samochodu Webbera podczas czwartkowych treningów do wyścigu w Le Mans. Bolid został dobudowany do wyścigu ale Webber podczas pierwszego wyścigu podczas sesji rozgrzewającej, w identyczny sposób zakończył sesję, na oczach widzów, kierowców i telewidzów. Ponownie udało mu się ujść bez większych obrażeń. Pięć godzin po tym zdarzeniu, podczas wyścigu, jego partner z zespołu, Peter Dumbreck, doświadczył identycznego zdarzenia. Cały program Mercedesa został zawieszony, a samochodu już nigdy nie wystartowały.

Webber postanowił powrócić do wyścigów jednoosobowych bolidów. Został przedstawiony swojemu rodakowi, Paulowi Stoddartowi przez Eddie'go Jordana i rozpoczął pracę dla stajni Euopean Formula Racing w Mistrzostwach Formuły 3000. Pomimo braku doświadczenia szybko objął prowadzenie w Mistrzostwach, a ostatecznie zajął trzecią pozycję. Został tym samym najwyżej sklasyfikowanym debiutantem sezonu 2000.
Formuła 1
Po odrzuceniu kontraktu ze stajnią Arrows w lipcu 2000 r., Webber wziął udział w trzy dniowych testach stajni Benetton na torze Estoril. Okazął się lepszy od Giancarlo Fisichelli i Ralfa Schumachera. Jego imponujące osiągi zapewniły mu rolę oficjalnego kierowcy testowego w stajni w sezonie 2001. W tym samym roku został vice-mistrzem w Międzynarodowej Formule 3000 w stajni Supernova.

W sezonie 2002 rozpoczął pracę dla stajni Paula Stoddarta. Pomimo bardzo słabego bolidu został najlepszym debiutantem sezonu. W jego debiutanckim Grand Prix, w rodzinnej Australii, zajął piątą pozycję, zdobywając dla Minardi pierwsze ponkty od sezonu 1999. Stał się tym samym jednym z czterech australijskich kierowców, którzy zdobyli punkty w Formule 1. W każdym wyścigu podczas kwalifikacji okazywał się lepszy od swoich partnerów z zespołu: Alexa Younga i Anthony'ego Davidsona.

Od sezon 2003 został głównym kierowcą w stajni Jaguar Racing. Zdobył dla stajni 17 z 18 zdobytych przez nią punktów i zajął dziesiątą pozycję w klasyfikacji. Do pierwszych wyścigów sezonu 2004 zakwalifikował się na 6 i 2 pozycji, nie zdołął ich jednak ukończyć. Ostatecznie uplasował się na 13 pozycji w klasyfikacji z siedmioma punktami na koncie.

W sezonie 2005 został kierowcą zespołu BMW.Williams F1 Team, jego partnerem został Nick Heidfeld. Jego debiut w stajni, który przypadł na Grand Prix Australii był udany, zajął 5 pozycję.


10.David Marshall Coulthard (ur. 27 marca 1971 w Twynholm, Szkocja), brytyjski kierowca Formuły 1, wicemistrz świata w sezonie 2001; obecnie występuje w barwach stajni Red Bull Racing.Zaczynał jak większość kierowców w kartingu. W 1989 przeniósł się do Brytyjskiej Formuły Ford 1600, zwyciężając już w pierwszym sezonie startów. W 1990 przenosi się do Brytyjskiej Formuły Vauxhall-Lotus gdzie kończy sezon na 3 miejscu. W tym samym sezonie wygrywa 2 prestiżowe wyścigi Formuły 3 w Makau i Zandvoort jednocześnie zdobywając tytuł wicemistrzowski. W 1992 przechodzi na 3 sezony do Formuły 3000. W 1993 jest już kierowcą testowym Williamsa. W 1994 po tragicznej śmierci Ayrtona Senny, David zostaje drugim kierowcą Williamsa. Pierwszy raz startuje w wyścigu debiutując na Grand Prix Hiszpanii. Rok później zostaje stałym kierowcą Williamsa. Wtedy też zakończył sezon na 3 miejscu w klasyfikacji kierowców. W następnym sezonie przeszedł do McLarena, w którym spędził aż 9 lat. W 1997 powtarza sukces z 1995 i kończy rok na 3 miejscu. W następnym sezonie i w roku 2000 powtarza ten wynik. Rok 2001 to najbardziej udany sezon w karierze Szkota. Zdobył tytuł wicemistrzowski i przegrał tylko z Michaelem Schumacherem. Lata 2002-05 są zupełnie dla niego nieudane. W 2005 przeszedł po 9 latach w McLarenie do nowego teamu Red Bull Racing. Na koniec sezonu zajął dopiero 12 miejsce. Kolejne dwa sezony były także niezbyt udane. David zajął w nich kolejno 13 i 10 miejsce, ani razu nie stając na podium. W sezonie 2008 pozostaje w teamie Red Bull, a jego partnerem jest niezmiennie Mark Webber

W sezonie 2007 Mistrzostw Świata Formuły 1 był oficjalnym kierowcą testowym zespołu Williams. Brał także udział w kilku sesjach treningowych przed wyścigami, a podczas Grand Prix Brazylii zastąpił Alexa Wurza. W trakcie wizyty w boksach Nakajima popełnił błąd i potrącił dwóch swoich mechaników, nie odnieśli oni jednak żadnych poważnych obrażeń. Kazuki ukończył wyścig na 10. miejscu, które dało mu 22. miejsce w klasyfikacji końcowej sezonu.

7 listopada 2007 r. Nakajima został ogłoszony drugim kierowcą Williamsa w sezonie 2008.

Kierowcy Toyota w sezonie 2008.

11.Jarno Trulli(ur. 13 lipca 1974 r. w Pescarze, Włochy) - kierowca wyścigowy, jeden z kierowców zespołu Toyota w Formule 1.
Jego rodzice byli wielkimi fanami sportów motorowych i dali swojemu synowi imię po Jarno Saarinenie, fińskim motocykliście wyścigowym, który zginął w 1973 na torze Monza. To zupełnie niewłoskie imię przysporzyło Trulliemu pewnych problemów, gdy został kierowcą Formuły 1, jako że mało kto domyślał się, iż jest on Włochem.
Przygoda Trulliego ze sportami samochodowymi rozpoczęła się, tak jak w przypadku wielu innych kierowców wyścigowych, od kartingu. Zdobył tytuły kartingowego Mistrza Włoch i Mistrza Europy, a w 1996 r. został Mistrzem Niemiec w Formule 3.
Formuła 1

W sezonie 1997, w barwach Minardi zadebiutował w Formule 1. Po siedmiu wyścigach zajął miejsce Oliviera Panisa w zespole Prost, należącym do byłego kierowcy Formuły 1, Alaina Prosta i natychmiast zajął imponujące czwarte miejsce w Grand Prix Niemiec, zaś w Grand Prix Austrii prowadzenie odebrała mu dopiero awaria silnika. Trulli postanowił więc pozostać w swoim dotychczasowym teamie na dwa kolejne sezony. W jego barwach po raz pierwszy stanął na podium (w sezonie 1999), ale ogólnie słabe wyniki tej stajni sprawiły, iż w poszukiwaniu sukcesów przeniósł się do Jordana. Niestety dla niego w sezonie 2000 Jordan nie stanowił już takiej siły jak kilka lat wcześniej, toteż Trulli w ciągu dwóch lat w irlandzkiej stajni ani razu nie stanął na podium. Zaimponował za to świetnymi występami w sesjach kwalifikacyjnych, co spowodowało przypięcie mu swoistej łatki "mistrza tylko i wyłącznie kwalifikacji".

W sezonie 2002 Trulli stał się zawodnikiem Benettona, gdzie partnerował Jensonowi Buttonowi, którego na ogół wyprzedzał w kwalifikacjach i któremu na ogół ulegał w wyścigach. Gdy rok później Button odszedł, Trulli pozostał, otrzymawszy za partnera Fernando Alonso. Renault (bo w ten zespół został przekształcony Benetton) w sezonie 2003 dysponował dobrym samochodem, który dał Alonso triumf w Grand Prix Węgier. Trulli, choć usilnie się starał, nie był w stanie mu dorównać, zajmując jedynie miejsce na podium w Niemczech. Następny sezon przyniósł jednakże znaczną poprawę postawy Włocha. W pierwszej połowie sezonu 2004 to Trulli był lepszym z pary kierowców Renault, regularnie zdobywając punkty (łącznie w sezonie zdobył ich 46 co dało mu 6. miejsce), a w Monako wreszcie odnosząc pierwsze zwycięstwo.

Mając poparcie co najmniej poprawnych wyników, Jarno był pewny, iż zostanie w Renault na następny sezon, ale przeszkodziło temu pogorszenie się jego stosunków z szefem, Flavio Briatore. Błąd w Grand Prix Francji, który odebrał Trulliemu trzecie miejsce na rzecz Giancarlo Fisichelli, stał się początkiem końca włoskiego kierowcy w stajni Renault. Trulli w końcówce sezonu nie zdobył ani punktu - później oskarżał byłych już szefów o faworyzowanie Alonso - a wreszcie, na trzy wyścigi przed końcem został usunięty ze stajni. Jego miejsce zajął Jacques Villeneuve.

Trulli, zgodnie z wcześniej podpisaną umową, trafił do zespołu Toyoty i wystąpił w jego barwach jeszcze w dwóch ostatnich wyścigach sezonu 2004. W sezonie 2005 zajmował wysokie miejsca w wyścigach, zdobył dla Toyoty pierwsze pole position w historii i okazywał się zdecydowanie lepszy od partnera, Ralfa Schumachera, choć ostatecznie stracił do niego 2 punkty w klasyfikacji generalnej.

W sezonach 2006 i 2007 wraz z Ralfem Schumacherem nadal reprezentował barwy Toyoty, zajmując odpowiednio 12 i 13 miejsce w klasyfikacji końcowej. Kontrakt z tym zespołem ma podpisany także na sezon 2008. Jego nowym partnerem w kolejnym sezonie będzie Niemiec Timo Glock.

12.Timo Glock(ur. 18 marca 1982 w Lindenfels) - niemiecki kierowca wyścigowy. Obecnie kierowca zespołu Toyoty w Formule 1.
Rok 2004

W sezonie 2004 występował w Formule 1 jako kierowca testowy w zespole Jordana. 13 czerwca zadebiutował jako kierowca wyścigowy w GP Kanady w miejsce chorego Giorgio Pantano. Zajął siódme miejsce i dołączył tym samym do grona nielicznych kierowców, którzy w swoim debiucie wywalczyli punkty. Dostał również szanse w trzech ostatnich wyścigach w Chinach, Japonii i Brazylii. We wszystkich trzech zajął miejsca 15.

Rok 2005

Po rozpadzie zespołu Jordana w 2005 roku ścigał się w Amerykańskiej serii Champ Car dla stajni Rocketsports Racing. Zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, co nie było spektakularnym sukcesem.

Rok 2006

Kolejny sezon spędził w bezpośrednim zapleczu F1 - serii GP2, ścigając się dla brytyjskiej ekipy iSport International. Brał jednak udział w wyścigach w drugiej części sezonu, gdyż wcześniej ustępował miejsca Tristanowi Gommendy`emu. Nie przeszkodziło mu to w zwycięstwie dwóch wyścigów i zajęciu 4. miejsca w klasyfikacji generalnej. W listopadzie rozpoczął "dorywczo" testowanie bolidów F1 dla stajni BMW Sauber.

Rok 2007

Timo startował w GP2, znów dla ekipy iSport International, w której zdobył mistrzostwo serii. Nadal miał ważny kontrakt z BMW Sauber, dla których był pierwszym kierowcą testowym.

Powrót do Formuły 1 (2008)

Po udanym sezonie 2007, podobnie jak pozostali dotychczasowi mistrzowie GP2, został zatrudniony przez zespół Toyota. Jego partnerem w sezonie 2008 będzie Jarno Trulli.

Kierowcy Scuderia Toro Rosso w sezonie 2008.

14.Sebastian Vettel(ur. 3 lipca 1987 r. w Heppenheim) - niemiecki kierowca wyścigowy. Obecnie jest kierowcą zespołu zespołu Scuderia Toro Rosso w Formule 1.
Karierę w wyścigach rozpoczął w 1995 r. w kartingu, gdzie wygrywał wiele tytułów. W 2003 przeszedł do serii open wheel. W 2004 r. zdobył tytuł w Niemieckiej Formule BMW gdzie odniósł osiemnaście zwycięstw na dwadzieścia wyścigów.

W 2005 startował dla ASL Mucke Motorsport w Formule 3 Euroseries. Na koniec sezonu został sklasyfikowany na piątym miejsce z dorobkiem 64 punktów. Został także najlepszym debiutantem sezonu. Nie zdołał jednak wygrać nawet jednego wyścigu, głównie za sprawą dominacji Lewisa Hamiltona.

27 września, w nagrodę za zwycięstwo w Formule BMW, dostał szansę przetestowania bolidu Williams FW27. Prywatny test zespołu odbył się na torze Jerez, gdzie Vettel uzyskał czas gorszy tylko o trochę ponad 3 sekundy od Marka Webbera, co biorąc pod uwagę małe doświadczenie było sporym sukcesem.

W 2006 r. kontynuował starty w F3, zadebiutował także w World Series by Renault. W lipcu, ponownie na torze Jerez, wziął udział w testach zespołu BMW Sauber. Po tym jak Robert Kubica zastąpił Jacquesa Villeneuve'a w fotelu drugiego bolidu zespołu, Vettel był typowany na zastępcę Polaka w piątkowych treningach. BMW nie wystawiło jednak trzeciego bolidu podczas Grand Prix Węgier. Prawdopodobnym powodem była kontuzja jakiej Niemiec nabawił się podczas wyścigu F3 na torze Spa Francorchamps kilka dni wcześniej i brak super licencji. Jednak tuż przed następną eliminacja Formuły 1 - Grand Prix Turcji, zespół potwierdził jego udział w treningach.

Vettel kontynuował współpracę z BMW w sezonie 2007. Po wypadku Roberta Kubicy podczas Grand Prix Kanady i niedopuszczeniu go do kolejnego wyścigu, został wybrany jako jego zastępca w Grand Prix Stanów Zjednoczonych, gdzie zajął 8 miejsce zdobywając 1 punkt. Tym samym jest najmłodszym kierowcą, który zdobył punkty w Grand Prix Formuły 1.

Po kłótniach jakie wywiązały się pomiędzy szefostwem zespołu Scuderia Toro Rosso, a ich kierowcą, Scottem Speedem, Vettel stał się głównym kandydatem na jego miejsce. Kontrakt z współwłaścicielem zespołu - Red Bullem i zwolnienie z kontraktu przez BMW umożliwiło mu starty w końcowych siedmiu wyścigach sezonu, począwszy od Grand Prix Węgier. Oficjalna decyzja w tej sprawie została ogłoszona 31 lipca 2007 roku. Natomiast dwa dni później zespół potwierdził, że Vettel będzie kierowcą Toro Rosso także w sezonie 2008.

15.Sébastien Bourdais (ur. 28 lutego 1979 roku w Le Mans) - francuski kierowca wyścigowy, czterokrotny Mistrz Świata serii Champ Car World Series w sezonach 2004-2007.

Sukcesy:
1997 Francuska Formuła Renault (vice-mistrz)
1999 Francuska Formuła 3 (mistrz)
2002 Międzynarodowa Formuła 3000 (mistrz)
2004-2007 Champ Car World Series (mistrz)
2007 24h LeMans (drugie miejsce)
2008 - Scuderia Toro Rosso (Formuła 1)

Kierowcy Honda Racing F1 w sezonie 2008.

16.Jenson Alexander Lyons Button(ur. 19 stycznia 1980 w hrabstwie Somerset w Wielkiej Brytanii) - kierowca wyścigowy startujący w Formule 1 w barwach Hondy.

W pierwszym swoim wyścigu o Grand Prix Australii nie dojechał do mety z powodu eksplozji silnika. Pierwszy swój sezon zakończył z dorobkiem 12 punktów, co dało mu 8. pozycję w klasyfikacji końcowej mistrzostw świata.W sezonie 2001 Jenson Button reprezentował stajnię Benetton Renault a sezon 2002 zakończył na 7. pozycji. Od sezonu 2003 Jenson Button reprezentuje zespół BAR, w barwach którego zajmował 2 razy 4. miejsce w wyścigach GP, co pozwoliło mu zająć 9. miejsce w klasyfikacji końcowej. W sezonie 2004 stanął na podium w klasyfikacji generalnej i zdobył pierwsze w karierze pole position podczas wyścigu o Grand Prix San Marino na torze Imola. Jest synem znanego brytyjskiego rallycrossowca, Johna Buttona, którego najlepszym wynikiem było ukończenie Mistrzostw Wielkiej Brytanii w Rallycrossie w 1976 na drugiej pozycji. Wygrywając w 2006 GP Węgier na torze Hungaroring odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w 113. starcie w zawodach F1.

17.Rubens Gonçalves Barrichello(ur. 23 maja 1972 w S?o Paulo) - brazylijski kierowca wyścigowy. Aktualnie związany z zespołem Honda startującym w Formule 1.

Początki Kariery:
Barrichello był bardzo obiecującym, młodym kierowcą. Zdobył pięć tytułów w kartingu w Brazylii zanim udał się do Europy aby brać udział w serii Formuły Lotus w 1990 r. W pierwszym roku startów wywalczył tytuł, a w następnym dokonał tego ponownie w Brytyjskiej Formule 3, pokonując młodego Szkota, Davida Coultharda. Był bliski wstąpienia do Formuły 1, ale ostatecznie rozpoczął starty w Formule 3000. Nie zdobył tytułu, ale trzecie miejsce pozwoliło mu podpisać kontrakt ze stajnią Jordan w sezonie 1993.

Formuła 1 :
Barrichello zaliczył bardzo udany debiutancki sezon, zdobył tylko dwa punkty w klasyfikacji kierowców, ale zajmował trzecią pozycję podczas Grand Prix Europy (jego trzeci wyścig) zanim w jego bolidzie zabrakło paliwa. Regularnie okazywał się lepszy od swoich bardziej doświadczonych partnerów. Mało brakowało aby jego kariera zakończyła się dramatycznie, w sezonie 1994, gdy podczas treningu do Grand Prix San Marino w wyniku ciężkiego wypadku omal nie zginął. Jego stanu nie polepszyła też wieść o śmierci jego idola, Ayrtona Senny, który zmarł w wyniku wypadku dwa dni później. Jeszcze w tym sezonie zdobył pole position do Grand Prix Belgii, był wtedy najmłodszym kierowcą, który tego dokonał. Sezon zakończył na bardzo dobrej szóstej pozycji.

Gdy jego stosunki z Eddiem Jordanem pogorszyły się, postanowił przenieść się do nowo utworzonego zespołu Stewart Grand Prix w sezonie 1997. Nie pokazywał nic nadzwyczajnego w stajni Jackiego Stewarta, ale sezon 1999 zakończył na siódmej pozycji. Było to wystarczające osiągnięcie dla stajni Ferrari, która postanowiła zatrudnić go od sezonu 2000.

W swoim 123 wyścigu, podczas Grand Prix Niemiec zdobył pierwsze miejsce. Była to najdłużej wyczekiwana przez kierowcę pierwsza wygrana w historii Formuły 1. Sezon 2002 ukończył na drugim miejscu, potwierdzając tym samym swoje umiejętności i dominację Ferrari. Tzw. team orders pozwoliły mu wygrać cztery wyścigi, ale także zmusiły do przepuszczenia Schumachera i zrezygnowania z wygranej (np. Grand Prix Austrii). Takie zachowanie spowodowało zabronienie wydawania przez stajnie poleceń tego typu swoim kierowcom w sezonie 2003.

W siedmiu z pierwszych trzynastu wyścigów sezonu 2004 zajmował drugą pozycję, za swoim partnerem, Schumacherem. Wygrał jednak w Grand Prix Włoch i Grand Prix Chin. Pozwoliło mu to na zajęcie drugiej pozycji w klasyfikacji i zdobycie imponującej liczby 114 punktów. Stawał także 14 razy na podium, czyli tylko o jeden raz mniej niż Schumacher.

Sezon 2005, pomimo kontraktu ważnego jeszcze przez rok, okazał się ostatnim we włoskim zespole. Był to najgorszy sezon Ferrari od wielu lat. Rubens nie był w stanie dorównać swojemu partnerowi - podczas gdy Schumacher wywalczył w słabym samochodzie trzecie miejsce w klasyfikacji, on zajął miejsce ósme z dorobkiem 38 punktów.
Barrichello w trakcie Grand Prix Kanady 2006.
Barrichello w trakcie Grand Prix Kanady 2006.

Nowym pracodawcą Brazylijczyka został utworzony na bazie British American Racing zespół Honda. Jego nowym partnerem został Jenson Button, który w ciągu sezonu był przeważnie od niego lepszy - co było wiązane z doświadczeniem Brytyjczyka z zespołem B.A.R. W klasyfikacji generalnej, Barrichello został sklasyfikowany na ósmej pozycji z 30 punktami na koncie, o 26 mniej niż Button.

Barrichello przez wiele lat próbował wygrać domowe Grand Prix Brazylii. W dodatku nie ukończył dziesięciu z czternastu, w których brał udział. Ostatecznie pierwszym Brazylijczykiem wygrywającym ten wyścig, od czasu zwycięstwa Senny w sezonie 1993, został Felipe Massa. W kolejnym sezonie startów(2007) Rubens nie zdobył nawet jednego punktu, co nie przytrafiło mu się od początku kariery. Główną tego przyczyną był bardzo słabo spisujący się samochód Hondy RA107[potrzebne źródło]. 16 marca Barrichello wystartował w pierwszym wyścigu sezonu 2008 w Australii, ale został w nim zdyskwalifikowany. Dla niego był to już 251. wyścig w F1.

Kierowcy Super Aguri w sezonie 2008.

18.Takuma Sato (ur. 28 stycznia 1977 r.), jest japońskim kierowcą wyścigowym. Aktualnie jest kierowcą zespołu Super Aguri F1, startującym w Formule 1.
Swoją karierę w kartingu rozpoczął w Japonii, w 1998 roku przeprowadził się do Anglii w celu rozpoczęcia kariery w europejskich seriach wyścigowych. W latach 1998 i 1999 startował w Formule Junior, a pod koniec 1999 r. przeniósł się do Brytyjskiej Formuły 3. Sezon 2000 ukończył na trzecim miejscu, a w sezonie 2001 zdobył tytuł mistrzowski. W ciągu dwóch lat wygrał w 16 wyścigach serii i w międzynarodowych wyścigach w Spa-Francorchamps, Zandvoort, Makau.
START W FORMULE 1
W sezonie 2002 zadebiutował w Formule 1 w stajni Jordan. Pomocy w rozpoczęciu kariery udzieliła mu Honda.

W sezonie 2003 został kierowcą testowym stajni B.A.R., a w ostatnim wyścigu sezonu wziął udział zastępując Jacques'a Villeneuve'a. Rok później był już jednym z głównych kierowców stajni. Podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych po raz pierwszy stanął na podium. Stał się tym samym drugim w historii Formuły 1 Japończykiem (po Agurim Suzuki w 1990 r.), który tego dokonał. Cały sezon zakończył na ósmej pozycji z dorobkiem 34 punktów, pomagając zespołowi w zajęciu drugiego miejsca w klasyfikacji konstruktorów.

Współpracę z zespołem kontynuował także w sezonie 2005, który był dla niego kompromitujący. Zdobył tylko jeden punkt, podczas gdy Jenson Button zgromadził ich 37. W dodatku kilkukrotnie zachował się jak debiutujący kierowca, eliminując takich kierowców jak Michael Schumacher czy Jarno Trulli. Zespół Honda (Honda przekształciła B.A.R. w zespół fabryczny po zakończeniu sezonu) postanowił zakończyć współpracę z Japończykiem, a na jego miejsce zatrudnił Rubensa Barrichello.

Mimo początkowych wątpliwości odnośnie pozostania Sato w Formule 1, Japończyk dzięki powstaniu nowego, w pełni japońskiego zespołu znalazł dla siebie miejsce w sezonie 2006. Ten nowy zespół to Super Aguri F1, który posiada silne wsparcie Hondy. Nowym partnerem Takumy został Yuji Ide.


19.Anthony Davidson(ur. 18 kwietnia 1979 r. w Hemel Hempstead, Wielkiej Brytanii) - kierowca wyścigowy, wieloletni kierowca testowy zespołów British American Racing i Honda. Obecnie jest głównym kierowcą zespołu Super Aguri w Formule 1.

Kierowcy Force India F1 w sezonie 2008.

20.Adrian Sutil(ur. 11 stycznia 1983 r. w Gräfelfing) - niemiecki kierowca wyścigowy, obecnie startuje w Formule 1.Jego ojciec jest emigrantem z Urugwaju.
Wczesne Lata

Sutil dopiero w wieku 14 lat rozpoczął karierę wyścigową. Po sześciu latach startów w gokartach, w pierwszym sezonie zdobył tytuł mistrza szwajcarskiej Formuły Ford. W 2003 roku przeniósł się do Formuły ADAC BMW, gdzie zajął szóste miejsce. Rok później znowu zmienił otoczenie, jednak w debiutanckim sezonie F3 EuroSeries mógł pochwalić się tylko zdobyciem dwóch pole position. W 2005 roku zajął drugie miejsce w klasyfikacji końcowej, jednak wyraźnie przegrał walkę o tytuł z partnerem z zespołu, Lewisem Hamiltonem. W 2006 roku został mistrzem japońskiej Formuły 3, odnosząc pięć zwycięstw. Na koniec sezonu zajął trzecie miejsce w Grand Prix Makau.

Formuła 1

W 2006 roku, oprócz startów w Formule 3, Sutil był trzecim kierowcą zespołu MF1 Racing podczas Grand Prix Europy, Francji oraz Japonii. Jego szanse na pełnoprawny angaż jako uczestnika Grand Prix wydawały się dość znikome, mimo iż tajemnicą poliszynela była rezygnacja z usług Tiago Monteiro w sezonie 2007. Jednak niespodzianka stała się faktem i Niemiec podpisał kontrakt na występy w ekipie Spyker F1 obok dotychczasowego kierowcy, Christijana Albersa.

Debiutancki występ podczas Grand Prix Australii okazał się dość nieudany. Sutil w kwalifikacjach zajął przedostatnie miejsce, natomiast w wyścigu zaliczył kolizję z Anthony Davidsonem już na pierwszym okrążeniu, a później dwa razy otrzymał karę drive-through; za blokowanie lidera wyścigu Lewisa Hamiltona, oraz przekroczenie białej linii przy wyjeździe z boksów. Sutil zajął ostatnie, siedemnaste miejsce ze stratą dwóch okrążeń do zwycięzcy.

Podczas Grand Prix Japonii przed ostatnim okrążeniem zajmował punktowaną, ósmą pozycję, lecz został wyprzedzony przez Vitantonio Liuzziego i spadł na dziewiąte miejsce. Po wyścigu okazało się jednak, że Liuzzi wyprzedzał Sutila przy żółtej fladze. Włochowi doliczono do czasu 25 sekund kary, wskutek czego Sutil zdobył pierwszy punkt dla siebie i dla Spykera, dla którego, jak okazało się później, był to także jedyny punkt w krótkiej historii zespołu.

21.Giancarlo Fisichella(ur. 14 stycznia 1973 w Rzymie) to włoski kierowca wyścigowy. Obecnie jest kierowcą zespołu Force India w Formule 1.

Karting i niższe serie

Jak większość obecnych kierowców Formuły 1, Fisichella rozpoczął swoją przygodę z wyścigami w kartingu. W 1992 ścigał się we Włoskiej Formule 3 dla stajni RC Motorport. W 1993 r. zdobył tytuł wicemistrza, a w 1994 r. tytuł mistrza tej serii, wygrywając w Monako i Makau. Jeździł dla zespołu Alfa Romeo w międzynarodowej serii samochodów turystycznych.
Debiut w Formule 1

Swój debiut w Formule 1 zawdzięcza stajni Minardi, która zatrudniła go na pół sezonu 1996. Później został zastąpiony przez Giovanni'ego Lavaggi'ego.
Giancarlo Fisichella za kierownicą bolidu stajni Jordan podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2002

Od sezonu 1997 został zatrudniony jako kierowca stajni Jordan. Podczas Grand Prix Kanady stanął po raz pierwszy na podium. W sezonie 1998 zdobył swoje pierwsze pole position jeżdżąc dla Benettona. Jeździł tam przez następne trzy sezony, ale gdy stajnia została zamieniona na Renault, nie znalazł w niej zatrudnienia. W sezonie 2002 powrócił do stajni Jordan, a w następnym roku wygrał w sprzyjających okolicznościach Grand Prix Brazylii. Wyścig został przerwany z powodów licznych kraks gdy Giancarlo był na prowadzeniu, ale zgodnie z zasadami FIA, gdy wyścig jest przerywany, zwycięstwo przypada kierowcy, który znajdował się na prowadzeniu dwa okrążenia wcześniej. W tej sytuacji zwycięzcą został Kimi Räikkönen, który prowadził na 52 okrążeniu. Kilka dni później Jordan zdołał dostarczyć dowodów, że Fisichella rozpoczął już 55 okrążenie i dwa okrążenia wcześniej był już na prowadzeniu. Było to pierwsze zwycięstwo Giancarlo w karierze.

W sezonie 2004 startował dla zespołu Sauber, co miało mu pomóc w zdobyciu posady w zespole Ferrari. Cały sezon jeździł równo i bez problemów pokonywał swojego partnera, Felipe Massę. Ostatecznie został sklasyfikowany na 11 pozycji z 22 punktami.

Powrót do Benettona

Dobra postawa w poprzednim sezonie przyczyniła się do tego, że dawny pracodawca, Flavio Briatore postanowił zatrudnić go w przemianowanym na Renault zespole Benetton.

Szczęśliwie wygrał GP Australii, ale później systematycznie był pokonywany przez swojego partnera, Fernando Alonso. Największą porażką Giancarlo w tym sezonie było oddanie zwycięstwa Räikkönenowi, na ostatnim okrążeniu GP Japonii. Sezon ukończył na piątym miejscu.

Barwy zespołu Renault reprezentował również w dwóch kolejnych sezonach. W sezonie 2006, startując ponownie u boku Fernando Alonso odniósł jedno zwycięstwo (GP Malezji). W sezonie 2007, po odejściu Alonso do McLarena, jego partnerem został Heikki Kovalainen.

Przejście do Force India

Fisichella nie znalazł dla siebie zatrudnienia w Renault po sezonie 2007. Po tygodniach spekulacji zajął ostatnie wolne miejsce w stawce jako kierowca zespołu Force India.

Kierowcy McLarena w sezonie 2008.

22.Lewis Hamilton(ur. 7 stycznia 1985 r. w Stevenage, hrabstwo Hertfordshire) - brytyjski kierowca wyścigowy, wicemistrz świata Formuły 1 w roku 2007.

KARIERA
Po zwycięstwach w kilku mistrzostwach kartingowych, w wieku 12 lat został przyjęty do programu rozwojowego młodych kierowców McLarena. Wcześniej brał udział w Brytyjskiej Formule Renault, w 2000 roku był także europejskim mistrzem w kartingu.

W 2005 roku zwyciężył w mistrzostwach F3 EuroSeries, jeżdżąc dla zespołu ASM. Rok wcześniej reprezentował barwy Manor Motorsport. W sezonie 2006 startował w Serii GP2 w barwach zespołu ART, zajmując miejsce ubiegłorocznego mistrza serialu, Nico Rosberga, który rozpoczął starty w Formule 1. Jego największym rywalem był Nelson Ângelo Piquet, syn trzykrotnego mistrza Formuły 1 - Nelsona Piqueta, który ostatecznie stracił szanse na tytuł po przedostatnim wyścigu sezonu na torze Monza we Włoszech.

Formuła 1

Dzięki bardzo dobrej postawie w GP2 zapewnił sobie starty w sezonie 2007 Formuły 1. Jego pracodawcą został oczywiście McLaren, a partnerem dwukrotny mistrz świata - Fernando Alonso.

Przez własną nieuwagę stracił tytuł mistrza świata

W swoim debiucie w F1, podczas Grand Prix Australii zajął trzecie miejsce. Został pierwszym kierowcą od 1996 roku, który w swoim debiucie stanął na podium Grand Prix. Natomiast ostatni kierowca z Wielkiej Brytanii osiągnął taki wynik 41 lat temu. W swoich następnych 3 startach nie schodził z podium (trzykrotnie drugi), po Grand Prix Hiszpanii (swoim zaledwie czwartym grand prix) został najmłodszym w historii liderem mistrzostw świata. W zaledwie szóstym wyścigu w F1 (Grand Prix Kanady) przekroczył linię mety jako pierwszy. Sukces ten powtórzył tydzień później w Grand Prix USA, odpierając ataki partnera z zespołu, dwukrotnego mistrza świata Fernando Alonso. W wyniku serii błędów popełnionych na torze w ostatnich dwóch wyścigach ostatecznie zajął 2. miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata.

23.Heikki Kovalainen(ur. 19 października 1981 w Suomussalmi) - fiński kierowca wyścigowy. Wicemistrz Serii GP2 z sezonu 2005, a obecnie kierowca zespołu McLaren w Formule 1.
Przebieg Kariery
Karting (1991-2000)

Jak większość kierowców wyścigowych, Kovalainen rozpoczął swoją karierę w kartingu w 1991 r. Pierwszym większym sukcesem w jego karierze było wywalczenie drugiej pozycji w mistrzostwach Fińskiej Formuły A w 1999 i 2000 r. Tego samego roku wywalczył tytuł mistrza Skandynawii oraz zwyciężył w Elf Masters w Paryżu. Sukcesy te zapewniły mu tytuł kartingowego kierowcy roku w Finlandii.

Formuła Renault (2001)

W 2001 r., dzięki odniesionym sukcesom awansował do Brytyjskiej Formuły Renault. Dwa zwycięstwa, dwa pole position i trzy najszybsze okrążenia zapewniły mu czwarte miejsce w mistrzostwach. Został także wyróżniony tytułem "Debiutanta roku" przez Fińską Federację Sportów Motorowych. Tego samego roku zadebiutował w Formule 3 startując w Grand Prix Makao, gdzie zajął ósmą pozycję.

Formuła 3 (2002)

W 2002 r. Kovalainen został przyjęty do nowo-utworzonego programu Renault Driver Development i rozpoczął starty w Brytyjskiej Formule 3. Reprezentował barwy zespołu Fortec, który używał silników Renault.

W drugiej połowie sezonu należał do najbardziej konkurencyjnych kierowców - wszystkie pięć zwycięstw (wliczając w to wygraną podczas wyścigu pomocniczego Grand Prix Wielkiej Brytanii Formuły 1) odniósł w dziewięciu ostatnich wyścigach. Z trzema pole position oraz trzema najszybszymi okrążeniami wywalczył trzecią pozycję w mistrzostwach, ponownie zdobywając tytuł "Debiutanta roku".

Kovalainen zaprezentował się także dobrze podczas międzynarodowych wyścigów F3. W swoim drugim starcie w Grand Prix Makao był drugi, a w Marlboro Masters był czwarty.

World Series by Nissan (2003-2004)

W 2003 r. przeniósł się do kolejnej serii - World Series by Nissan (obecnej World Series by Renault). Jego partnerem został Franck Montagny, dla którego był to już trzeci sezon w World Series. Francuz był także mistrzem z 2001 r. i to właśnie on okazał się najlepszym zawodnikiem sezonu. Kovalainen zajął drugą pozycję.

Tego samego roku Kovalainen wziął udział w dwóch sesja testowych Formuły 1. Zadebiutował 3 grudnia na torze Catalunya w barwach zespołu Renault, a 11 grudnia na torze Vallelunga testował dla Minardi. Spośród debiutujących w barwach tych zespołów kierowców uzyskiwał najlepsze czasy.

W 2004 r. przeszedł do zespołu Pons. Kovalainen okazał się bezkonkurencyjny - wywalczył 6 wygranych, 9 pole position i 10 najszybszych okrążeń. Jego największym rywalem był Tiago Monteiro.

Pok koniec roku wziął udział w imprezie Race of Champions. Aby zdobyć tytuł Mistrza Mistrzów musiał w bezpośredniej walce pokonać mistrza WRC - Sébastiena Loeba, jak i siedmiokrotnego Mistrza Świata Formuły 1 - Michaela Schumachera. Wygrana mało znanego kierowcy była wielkim zaskoczeniem.

Starty w GP2 i kontrakt z Renault F1 (2005-2006)

Sukcesy Fina przyciągnęły uwagę zespołu Arden International, który startował w Formule 3000. W rezultacie Kovalainen wystartował w inauguracyjnym sezonie Serii GP2 (następcy Międzynarodowej Formuły 3000), a jego partnerem został Nicolas Lapierre, który był zwycięzcą Grand Prix Makau Formuły 3. Od początku sezonu Heikki prowadził w mistrzostwach, ale w ostatnich rundach musiał uznać wyższość Nico Rosberga i zadowolić się drugą pozycją w klasyfikacji generalnej.

W sezonach 2005-2006 pełnił rolę kierowcy testowego zespołu Renault w Formule 1.

Debiut w Formule 1 (2007)


Gdy z Renault odszedł Fernando Alonso, Heikki dostał szansę startów w sezonie 2007. Początek sezonu nie był dla niego udany podczas wyścigu o Grand Prix Australii popełniał wiele błędów, lecz mimo to udało mu się zająć 10. miejsce. Po otrzymaniu wielu cierpkich słów od szefa zespołu Renault Flavio Briatore w Malezji podczas drugiej rundy oglądaliśmy już zupełnie "innego" Kovalainena. Fin pojechał bardzo rozważnie zdobywając swój pierwszy punkt w wyścigu Formuły 1. Potem po dobrych występach w Bahrajnie (9. miejsce) oraz Hiszpanii (7. miejsce) przyszedł czas na słabszy występ w Monako (13. miejsce). Pierwszy większy sukces przyszedł jednak już w następnym wyścigu, kiedy w chaotycznym Grand Prix Kanady Heikki zajął bardzo dobre 4 miejsce. Wtedy już nikt nie pamiętał o kłopotach w Australii.

Drugą część sezonu Fin zaczął nieregularnymi wynikami: w USA był 5., we Francji 15, a w Wielkiej Brytanii 7. Od wyścigu na Silverstone Kovalainen zdobywał punkty w każdym wyścigu na Nürburgringu był 8. Wynik ten powtórzył na Węgrzech, a w Turcji zaliczył jeden z lepszych wyścigów zajmując 6. miejsce. Grand Prix Włoch przyniosło mu kolejne 2 punkty. W Belgii długo walczył o ostatnie punktowane miejsce z Robertem Kubicą i walkę tę wygrał.

Jedenaste miejsce w kwalifikacjach do Grand Prix Japonii nie pozwalały myśleć o dobrym wyniku. Na jego szczęście w wyścigu padał bardzo mocny deszcz i wielu kierowców popełniało błędy, a kierowca Renault konsekwentnie je wykorzystywał. Ostatecznie dojechał na drugiej pozycji. Tym samym wywalczył pierwsze podium w swojej karierze. Dziewiąta pozycja w Chinach przerwała passę wyścigów, w których zdobywał punkty. Do ostatniej rundy sezonu na torze Interlagos w Brazylii, Kovalainen przystępował praktycznie bez żadnej presji, miał niemalże zapewnione pokonanie swojego partnera Giancarlo Fisichelli i mógł zostać pierwszym debiutantem, który ukończył wszystkie wyścigi w sezonie. Niestety po błędzie na jednym z zakrętów Heikki rozbił swój bolid i nie ukończył wyścigu na Interlagos. Pomimo dobrego sezonu Fin nie znalazł zatrudnienia w Renault na następny sezon.

Przejście do McLarena (2008)

Po zakończeniu współpracy z Renault Kovalainen znalazł miejsce w zespole McLaren - zamieniając się miejscami z Alonso.

Przejście do McLarena (2008-)

Po zakończeniu sezonu 2007 Renault postanowiło nie przedłużać kontraktu z Finem. Kovalainen znalazł jednak zatrudnienie w zespole McLaren - po raz drugi w swojej karierze zastępując Fernando Alonso.

Fin zadebiutował w barwach nowego zespołu podczas pierwszej sesji testowej sezonu 2008, która odbyła się na torze Jerez w styczniu.