Ferrari F1
Zespół Ferrari ścigał się już przed wojną i gdy zaczęto rozgrywać mistrzostwa świata, ekipa Enzo Ferrari była jedną z najsilniejszych. Aż do 1957 roku nie prowadzono klasyfikacji konstruktorów, jednak w tym okresie kierowcy Ferrari aż czterokrotnie zdobywali mistrzostwo świata.

Kolejny tytuł mistrzowski zespół zdobył dopiero w 1961 roku z nowym modelem Tipo 156. Sezon był jednak tragiczny - podczas Grand Prix Włoch rozgrywanym na torze Monza zginął kierowca zespołu Wolfgang von Trips.

John Surtees w 1964 został kolejnym pilotem, który zdobył mistrzostwo dla Ferrari, jednak po wprowadzeniu nowych przepisów zespół miał problemy z dostarczeniem silnika mogącego dorównać legendarnemu Ford Cosworth DFV.

Przez następne dziesięć lat Ferrari były widziane głównie w środku i pod koniec stawki. Wyjątek stanowiły dobre występy Jackiego Ickxa i Claya Ragazzoni, który wygrał Grand Prix Włoch w 1970 roku.

Zwrot nastąpił w 1974 roku, gdy do zespołu dołączył szybki lecz niedoświadczony Nicki Lauda. W pierwszym roku Austriak musiał uznać wyższość Fittipaldiego, jednak już rok później nie dał szans rywalom zdobywając tytuł mistrzowski. Również w 1976 roku Lauda byłby mistrzem, gdyby nie ciężki wypadek na torze Nurburgring. Lauda został mistrzem dopiero w 1977, a w 1979 najlepszy był Jody Scheckter pomimo, że w sezonie wygrał tylko dwa wyścigi.

Po dobrych latach siedemdziesiątych zespół odnalazł się dopiero w 1982, gdy skonstruowany przez Harvey'a Postlethwaite'a bolid 126C2 był zdecydowanie najszybszy w stawce. Pomimo tego, że Ferrari zdobyło mistrzostwo konstruktorów w 1982 i 1983 to kierowcy innych zespołów zostawali mistrzami świata.

Na następny tytuł mistrzowski Ferrari musiało czekać aż do 1999 roku, gdy Michael Schumacher, Eddie Irvine i Mika Salo równą, szybką jazdą zdobyli 128 punktów dla zespołu. Na tytuł mistrza świata kierowców zespół musiał czekać rok dłużej i od tego czasu Ferrari dominuje do dziś.

Co prawda sezon 2005 był słaby, ale głównie za sprawą niekonkurencyjnych opon. W 2006 roku Bridgestone się poprawił i Ferrari tylko o pięć punktów przegrało tytuł mistrzowski z Renault.

Po odejściu Michaela Schumachera na emeryturę pojawiły się pytania czy Ferrari bez Schumachera w dalszym ciągu będzie wygrywać. Odpowiedź poznaliśmy już podczas otwierającego sezon Grand Prix Australii, gdy Kimi Raikkonen minął linię mety jako pierwszy.

Po świetnym początku sezon był jednak dla Ferrari ciężki, jednak dzięki świetnej końcówce ostatecznie zespół z Maranello zdobył oba tytuły mistrzowskie.

Dane podstawowe - Ferrari
Nazwa zespołu Scuderia Ferrari
Główny sponsor Philip Morris
Lokalizacja Maranello, Włochy
Miejsce w 2007 1, 204 punktów

Kierowcy - Ferrari
Numer 1 Kimi Raikkonen
Numer 2 Felipe Massa

Struktura organizacyjna - Ferrari
Szef zespołu Stefano Domenicali
Dyrektor Techniczny Aldo Costa
Główny Projektant Aldo Costa
Dyrektor ds. Aerodynamiki John Iley
Dyrektor ds. Silników Gilles Simon

Statystyki - Ferrari
Pierwszy wyścig 1950
Mistrzostwa konstruktorów 15
Mistrzostwa kierowców 15
Zdobyte punkty 3804,5
Ilość wyścigów 760
Ilość zwycięstw 201
Ilość Pole Position 195

BMW Sauber
Po przejęciu szwajcarskiego zespołu Sauber, BMW po wielu latach w Formule 1 w końcu wystąpiło w roli konstruktora. Wcześniej BMW dostarczało silniki zespołowi Williams wygrywając wspólnie trzy wyścigi.

Pierwszy sezon nowego zespołu okazał sie dobry - trzydzieści sześć punktów i piąta pozycja w klasyfikacji konstruktorów spełniły oczekiwania szefa zespołu - Mario Theissena. Sezon rozpoczął się powyżej oczekiwań - kierowcy Nick Heidfeld i Jacques Villeneuve już od początku regularnie zdobywali punkty. Po Grand Prix Niemiec drogi Villeneuva i BMW sie rozeszły i w kokpicie zadebiutował Robert Kubica.

Po zmianie składu zespół dostał skrzydeł - Heidfeld był trzeci na Węgrzech, a dwa tygodnie później Robert Kubica powtórzył jego wyczyn na włoskim torze Monza.

W kolejnym sezonie zespół ostrożnie myślał o czwartym miejscu wśród konstruktorów, jednak bardzo udany bolid BMW Sauber F1.07 sprawił, że BMW w niemal każdym wyścigu było trzecią siłą w stawce.

Obok drugiego miejsca w klasyfikacji konstruktorów dzięki dyskwalifikacji McLarena, największym sukcesem zespołu było przełamanie magicznej bariery 100 punktów.

Dane podstawowe - BMW Sauber
Nazwa zespołu BMW Sauber
Główny sponsor Petronas, Intel
Lokalizacja Hinwil, Szwajcaria
Miejsce w 2007 2, 101 punktów

Kierowcy - BMW Sauber
Numer 3 Nick Heidfeld
Numer 4 Robert Kubica

Struktura organizacyjna - BMW Sauber
Szef zespołu Mario Theissen
Dyrektor Techniczny Willy Rampf
Główny Projektant Christoph Zimmermann
Dyrektor ds. Aerodynamiki Willem Toet
Dyrektor ds. Silników Markus Duesmann

Statystyki - BMW Sauber
Pierwszy wyścig 2006
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 211
Ilość wyścigów 43
Ilość zwycięstw 1
Ilość Pole Position 1

Renault F1
Renault po raz pierwszy pojawiło się w Formule 1 w 1977, gdy zezwolono na korzystanie z silników Turbo. W pierwszym wyścigu podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Silverstone Jean-Pierre Jabouille za kierownicą Renault RS01 zakwalifikował się dopiero na dwudziestym pierwszym miejscu. Renault nie ukończyło tego i czterech innych wyścigów w pierwszym sezonie, jednak nowy silnik Turbo był rewolucyjny.

W 1983 roku Alain Prost o dwa punkty przegrał tytuł mistrzowski z Nelsonem Piquetem. W następnym sezonie Prost przeszedł do McLarena i Renault zaczęło mieć kłopoty. Po tym jak w 1984 i 1985 Renault zakończyło sezon na odpowiednio piątym i siódmym miejscu zapadła decyzja o wycofaniu się z Formuły 1.

Łącznie w latach 1977-1985 zespół wziął udział w 123 Grand Prix, zdobył trzydzieści jeden Pole Position i piętnaście razy wygrywał. Ani razu nie udało się jednak wygrać żadnego z tytułów mistrzowskich - na tą chwilę zespół musiał czekać aż do 2005 roku.

Renault powróciło do Formuły 1 już w 1989 roku, ale nie jako zespół, lecz jako dostawca silników. Producent współpracował najpierw z Williamsem, a później z Benettonem, których bolidy wielokrotnie wygrywały wyścigi i tytułu mistrzowskie.

W 2002 Renault zakupił zespół Benetton i powrót w roli konstruktora stał się faktem. Trzy pierwsze sezony to średnia, ale równa jazda - zespół dwukrotnie był czwarty, a w 2004 roku trzeci. Ostatnie dwa lata to dwa tytuły mistrzowskie konstruktorów i kierowców.

Niestety po dwóch „tłustych latach” nadszedł kryzys, który spowodowany był przesiadką na opony Bridgestone i odejściem Fernando Alonso. Ostatecznie Renault tylko dzięki dyskwalifikacji McLarena zakończyło sezon na trzeciej pozycji wśród konstruktorów.

Dane podstawowe - Renault
Nazwa zespołu Renault F1 Team
Główny sponsor ING
Lokalizacja Enstone, Anglia
Miejsce w 2007 3, 51 punktów

Kierowcy - Renault
Numer 5 Fernando Alonso
Numer 6 Nelson Piquet Jr

Struktura organizacyjna - Renault
Szef zespołu Flavio Briatore
Dyrektor Techniczny Bob Bell
Główny Projektant Tim Densham
Dyrektor ds. Aerodynamiki Dino Toso
Dyrektor ds. Silników Rob White

Statystyki - Renault
Pierwszy wyścig 1977
Mistrzostwa konstruktorów 2
Mistrzostwa kierowców 2
Zdobyte punkty 976
Ilość wyścigów 230
Ilość zwycięstw 33
Ilość Pole Position 50

Williams F1 Team
Frank Williams jako kierowca odnosił sukcesy jedynie w wyścigach amatorskich. Już w 1969 roku założył firmę z Piers Courage i rok później wystawili w wyścigach bolid de Tomaso, który niestety znacznie ustępował konkurencji.

Piers Courage zginął w wypadku podczas Grand Prix Holandii jeszcze w tym samym roku, co całkowicie podłamało Franka. Dodatkowo pojawiły się problemy finansowe. W międzyczasie Williams związał się z Walterem Wolfem w 1976 roku, jednak nic z tego nie wyszło. W końcu założył Williams Grand Prix Engineering z Patrickiem Headem.

Podczas gdy Williams próbował zdobyć wsparcie finansowe Arabii Saudyjskiej, bolid FW06 Heada świetnie się spisywał - Alan Jones zaliczył w nim kilka bardzo dobrych występów. Pierwsze zwycięstwo przyszło już w 1979 roku, gdy Clay Ragazzoni wygrał w FW07 na Silverstone. Kolejne dobre występy Alana Jonesa sprawiły, że zespół ukończył sezon na drugim miejscu.

W 1980 roku na zespół Williamsa nie było już mocnych - zarówno Jones jak i zespół zdobył tytuł mistrzowski. W 1981 roku bolidy napędzane silnikami turbodoładowanymi zaczęły dominować, jednak to Keke Rosberg w Williamsie z wolnossącym silnikiem Coswortha dzięki bardzo równej jeździe został mistrzem. Do dziś Keke jest jedynym mistrzem świata, który zdobył tytuł nie wygrywając żadnego wyścigu.

Na kolejny wielki sukces zespół musiał czekać do 1986 roku. Napędzany ciężkim i brutalnym silnikiem Hondy bolid był zdecydowanie najszybszy, ale stosunkowo zawodny. Właśnie awaria silnika w ostatnim wyścigu sezonu w Adelajdzie pozbawiła Nigela Mansella marzeń o mistrzowskim tytule.

Pomimo sukcesu na torze, poza torem zespół dotknęła ogromna tragedia - Frank Williams został sparaliżowany w wypadku samochodowym, gdy wraz z zespołem wracał z testów na torze Paul Ricard.

W 1987 roku Nelson Piquet i Nigel Mansell zdobyli kolejny tytuł w niemal doskonałym FW11. Pomimo, że od 1989 roku bolidy Williams były bardzo szybkie, w zespole nie było kierowcy, który był w stanie doprowadzić je do zwycięstwa. Tak było aż do 1991 roku, gdy Nigel Mansell powrócił na łono zespołu. Mimo, że bolid FW14 był najszybszy, Mansell przegrał z Ayrtonem Senną w 1991 z powodu problemów ze skrzynią biegów. Rok później jednak nie dał już szans konkurencji wygrywając dziewięć wyścigów pod rząd i zapewniając Williamsowi kolejny tytuł.

Zespół rozdawał karty aż do 1994 roku. Sukces został przyćmiony przez kolejną tragedię - Ayrton Senna w swoim trzecim wyścigu w Williamsie zginął na torze Imola.

Kolejne tytuły mistrzowskie były zasługą Damona Hilla i Jacquesa Villeneuva i od tego czasu, choć zawsze w czołówce, zespół nie odniósł większych sukcesów. Punktem przełomowym był sezon 2006 - najgorszy od prawie trzydziestu lat! Po tym jak BMW kupiło Saubera, Williams był zmuszony używać kiepskich i bardzo zawodnych silników Cosworth. W całym sezonie zespół zdobył tylko jedenaście punktów, co dało ósme miejsce w klasyfikacji.

Po najgorszym sezonie w historii Williams udowodnił, że jest jednym z najlepszych zespołów w stawce. Bolid FW29 okazał się szybki i niezawodny, co wystarczyło na czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów.

Dane podstawowe - Williams
Nazwa zespołu Williams Toyota
Główny sponsor AT&T
Lokalizacja Grove, Anglia
Miejsce w 2007 4, 33 punkty

Kierowcy - Williams
Numer 7 Nico Rosberg
Numer 8 Kazuki Nakajima

Struktura organizacyjna - Williams
Szef zespołu Frank Williams
Dyrektor Techniczny Sam Michael
Główny Projektant Ed Wood
Dyrektor ds. Aerodynamiki John Tomlinson
Dyrektor ds. Silników Toyota

Statystyki - Williams
Pierwszy wyścig 1973
Mistrzostwa konstruktorów 9
Mistrzostwa kierowców 7
Zdobyte punkty 2552,5
Ilość wyścigów 503 
Ilość zwycięstw 113
Ilość Pole Position 125

Red Bull Racing
Sezon 2004 okazał się ostatnim w historii dla Forda, po tym jak we wrześniu producent zapowiedział wycofanie się z Formuły 1. Cały zespół został kupiony przez Austriacki holding Red Bull wraz z fabryką w Milton Keynes.

Wraz ze zmianą właściciela wprowadzone zostały zmiany w strukturze zespołu - szefem został Christian Horner, który zastąpił Günthera Steinera. Zespół pozyskał również weterana Davida Coultharda oraz podpisał identyczne kontrakty z Christianem Klienem i Tonio Liuzzim.

Bolid RB1 był przygotowanym jeszcze przez Jaguara i okazał się niespodzianką sezonu. Coulthard rozpoczął doskonale zdobywając czwarte miejsce w Melbourne. W kolejnych wyścigach jeszcze pięć razy punktował, co ostatecznie dało dwadzieścia cztery punkty i siódme miejsce przed Sauberem, Jordanem i Minardi.

Red Bull RacingRok 2006 był jednak poważnym krokiem wstecz dla zespołu Red Bull. Silnik Ferrari był w porządku, jednak nadwozie RB2 miało poważne wady konstrukcyjne i zespół niemal całkowicie zaniechał jego rozwoju koncentrując się na nowym RB3. Ostatecznie w 2006 zespół zdobył tylko szesnaście punktów i zdołał utrzymać siódme miejsce wśród konstruktorów.

Chociaż nowy Red Bull RB3 był bardzo szybki niestety należał do najbardziej zawodnych w stawce, co ostatecznie dało Red Bullowi piąte miejsce w klasyfikacji konstruktorów.

Dane podstawowe - Red Bull
Nazwa zespołu Red Bull Racing
Główny sponsor Red Bull
Lokalizacja Milton Keynes, Anglia
Miejsce w 2007 5, 24 punkty

Kierowcy - Red Bull
Numer 9 David Coulthard
Numer 10 Mark Webber

Struktura organizacyjna - Red Bull
Szef zespołu Christian Horner
Dyrektor Techniczny Geoff Willis
Główny Projektant Adrian Newey
Dyrektor ds. Aerodynamiki Peter Prodromou
Dyrektor ds. Silników Renault

Statystyki - Red Bull
Pierwszy wyścig 2005
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 74
Ilość wyścigów 54
Ilość zwycięstw 0
Ilość Pole Position 0

Toyota F1 Racing Team
Informacja o przystąpieniu Toyoty do wyścigów Formuły 1 została podana już w 1999 roku - na trzy lata przed planowanym debiutem.

Toyota w przeciwieństwie do wielu nowych zespołów zdecydowała się zbudować zarówno nadwozie jak i silnik. Pierwszy bolid Toyoty został zaprezentowany 23. marca 2001 roku na torze Paul Ricard. Po uroczystości rozpoczęły się testy, które trwały przez cały sezon 2001 i odbywały się na jedenastu różnych torach dookoła globu.

Pierwszy sezon był ciężki - Alan McNish i Mika Salo zdołali zdobyć jedynie dwa punkty. Rok później weteran Olivier Panis i gwiazda Champ Car Christiano da Matta zdobyli już 16 punktów, co dało zespołowi ósme miejsce w klasyfikacji.

W 2004 Toyota poczyniła ogromne postępy po tym jak zwerbowała Mike'a Gascoyne'a z Renault. Rozwój bolidu nie znalazł jednak potwierdzenia w osiąganych wynikach i zespół zakończył sezon z marnymi dziewięcioma punktami na koncie.

W 2005 roku Olivier Panis został kierowcą testowym po tym jak zespół podpisał długoterminowy kontrakt z Ralfem Schumacherem. Nowy bolid TF105 był ogromnym krokiem w odpowiednim kierunku i kierowcom udało się zdobyć aż osiemdziesiąt osiem punktów, co dało czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów.

Po przesiadce na opony Bridgestone zespół miał problemy przez pierwszą część sezonu 2006. Później jednak połączenie opon Bridgestone i bolidu Toyoty zaczęło poprawnie funkcjonować, dzięki czemu kierowcom udało się uzbierać trzydzieści pięć punktów - aż o pięćdziesiąt trzy mniej niż rok wcześniej!

Sezon 2007 pomimo szumnych zapowiedzi okazał się jednak jeszcze gorszy. Jarno Trulli i Ralf Schumacher mieli problemy z optymalnych wykorzystaniem Toyoty TF107 i ostatecznie zdołali zdobyć zaledwie trzynaście punktów…

Dane podstawowe - Toyota
Nazwa zespołu Toyota F1
Główny sponsor Panasonic
Lokalizacja Koln-Marsdorf, Niemcy
Miejsce w 2007 6, 13 punktów

Kierowcy - Toyota
Numer 11 Jarno Trulli
Numer 12 Timo Glock

Struktura organizacyjna - Toyota
Szef zespołu Tsutomu Tomita
Dyrektor Techniczny Pascal Vasselon
Główny Projektant Pascal Vasselon
Dyrektor ds. Aerodynamiki Mark Gillan
Dyrektor ds. Silników Luca Marmorini

Statystyki - Toyota
Pierwszy wyścig 2002
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 163
Ilość wyścigów 105
Ilość zwycięstw 0
Ilość Pole Position 2

Scuderia Toro Rosso
Podczas Grand Prix Belgii w 2005 roku Red Bull wraz z byłym kierowcą Gerhardem Bergerem przejął tradycyjnie najsłabszy wśród konstruktorów zespół Minardi. Zespół ten najpierw pod kierownictwem Giancarlo Minardiego, a później australijskiego biznesmena Paula Stoddarda ścigał się w Formule 1 przez 21 lat.

Szefem zespołu został były pracownik BMW Franz Tost, a Red Bull zapewnił, że siedziba stajni w dalszym ciągu będzie zlokalizowana we Włoszech. Toro Rosso miało być także całkowicie niezależne od ścigającego się w Formule 1 od 2004 zespołu Red Bull Racing.

Na zapewnieniach się jednak skończyło, ponieważ pierwszy bolid STR1 był zadziwiająco "podobny" do Red Bulla RB1 z 2005 roku. Zespół jako jedyny używał w trakcie sezonu zdławionego silnika V10, który wbrew oczekiwaniom nie dawał przewagi nad nowymi 2.4 litrowymi jednostkami V8.

W 2007 roku Toro Rosso miało do dyspozycji podobny bolid jak Red Bull i pomimo częstych awarii w końcówce sezonu w końcu do włoskiej stajni uśmiechnęło się szczęście i dzięki ośmiu punktom Toro Rosso zajęło siódme miejsce w klasyfikacji konstruktorów.

Dane podstawowe - Toro Rosso
Nazwa zespołu Toro Rosso
Główny sponsor Red Bull
Lokalizacja Faenza, Włochy
Miejsce w 2007 7, 8 punktów

Kierowcy - Toro Rosso
Numer 14 Sebastien Bourdais
Numer 15 Sebastian Vettel

Struktura organizacyjna - Toro Rosso
Szef zespołu Franz Tost
Dyrektor Techniczny Giorgio Ascanelli
Główny Projektant Alex Hitzinger
Dyrektor ds. Aerodynamiki Red Bull Technology
Dyrektor ds. Silników Ferrari

Statystyki - Toro Rosso
Pierwszy wyścig 2006
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 9
Ilość wyścigów 35
Ilość zwycięstw 0
Ilość Pole Position 0

Honda Racing F1
Aktualny zespół Hondy powstał po tym jak legendarny konstruktor Ken Tyrell sprzedał swój zespół firmie BAT i Craigowi Pollockowi - managerowi Jacquesa Villeneuva. Pollock skusił swojego podopiecznego, aby został pierwszym kierowcą zespołu obiecując dobre wyniki w krótkim czasie.

Zaczęło się jednak od skandalu, gdy zespół zaprezentował bolidy w różnych barwach. FIA nie zgodziła się na takie rozwiązanie i zespół musiał zmienić malowanie samochodów. W pierwszym sezonie BAR001 napędzany przestarzałą jednostką Supertec nie zdołał zdobyć ani jednego punktu.

Sytuacja zaczęła się poprawiać, gdy Craig Pollock podpisał umowę z Hondą na dostarczanie silników i od tego czasu zespół systematycznie piął się w górę klasyfikacji, a japoński producent zwiększał swoje udziały. W 2006 roku Honda weszła w posiadanie 100% akcji i stajnia zmieniła nazwę.

Pierwszy sezon pod nowym szyldem był jednak fatalny - nowa Honda RA107 okazała się kompletną klapą i ostatecznie zespół zajął dopiero ósme miejsce w klasyfikacji konstruktorów.

Dane podstawowe - Honda
Nazwa zespołu Honda F1 Racing Team
Główny sponsor Honda
Lokalizacja Brackley, Anglia
Miejsce w 2007 8, 6 punktów

Kierowcy - Honda
Numer 16 Jenson Button
Numer 17 Rubens Barrichello

Struktura organizacyjna - Honda
Szef zespołu Ross Brawn
Dyrektor Techniczny Shuhei Nakamoto
Główny Projektant Jörg Zander
Dyrektor ds. Aerodynamiki Loïc Bigois
Dyrektor ds. Silników Honda Racing

Statystyki - Honda
Pierwszy wyścig 1964
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 140
Ilość wyścigów 70
Ilość zwycięstw 3
Ilość Pole Position 2

Super Aguri
Super Aguri jest jednym z niewielu zespołów w ostatnich latach, który dostał się do Formuły 1 nie przejmując innej stajni.

Z błogosławieństwem Hondy Aguri Suzuki zgłosił swój zespół Super Aguri do mistrzostw Formuły 1. Pierwszy bolid zespołu opierał się na leciwym Arrowsie A23, który został zakupiony od Paula Stoddarda, byłego właściciela zespołu Minardi. Po dostosowaniu konstrukcji do przepisów obowiązujących w 2006 roku, zmieniono jego nazwę na SA05. W połowie sezonu zespół dostarczył mocno zmodyfikowany model oznaczony jako SA06 pomimo, że ciągle opierał się na Arrowsie.

Pierwszym kierowcą zespołu był doświadczony Takuma Sato, który w kończącym sezon Grand Prix Brazylii dojechał na świetnym dziesiątym miejscu. W przeciwieństwie do Sato pozostali kierowcy nie zachwycali - Yuji Ide notorycznie wypadał z toru i ostatecznie stracił licencję FIA. Sakon Yamamoto radził sobie lepiej i ... jakoś utrzymywał się na torze.

Super AguriDrugi sezon Super Aguri chociaż rozpoczął się całkiem nieźle był bardzo trudny. Chociaż w Kanadzie Takuma Sato finiszował na szóstym miejscu, a podczas kilku innych wyścigów zespół walczył w środku stawki, Super Aguri popadło w tarapaty finansowe.

Dane podstawowe - Super Aguri
Nazwa zespołu Super Aguri F1
Główny sponsor Honda
Lokalizacja Witney, Anglia
Miejsce w 2007 9, 4 punkty

Kierowcy - Super Aguri
Numer 18 Takuma Sato
Numer 19 Anthony Davidson

Struktura organizacyjna - Super Aguri
Szef zespołu Aguri Suzuki
Dyrektor Techniczny Mark Preston
Główny Projektant Peter McCool
Dyrektor ds. Aerodynamiki Ben Wood
Dyrektor ds. Silników Honda

Statystyki - Super Aguri
Pierwszy wyścig 2006
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 4
Ilość wyścigów 35
Ilość zwycięstw 0
Ilość Pole Position 0

Force India F1
Początki Force India F1 sięgają 2005 roku, gdy rosyjska grupa Midland przejęła borykający się z problemami zespół Eddiego Jordana.

Niestety słabe wyniki i równie niski budżet sprawiły, że już po roku Midland został kupiony przez holenderskiego producenta ekskluzywnych samochodów sportowych firmę Spyker, który podobnie jak Midland przetrwał w Formule 1 zaledwie kilkanaście miesięcy.

Już podczas majowego Grand Prix Monaco pojawiły się plotki, że Spyker chce sprzedać zespół, jednak transakcję sfinalizowano dopiero w drugiej połowie roku.

Nowym właścicielem zespołu został indyjski miliarder Vijay Mallaya, który zapowiedział podwojenie budżetu i regularną walkę w środku stawki.

W osiągnięciu celów ma mu pomóc jeden z najbardziej doświadczonych kierowców w Formule 1 Giancarlo Fisichella oraz gwiazda Spyker F1 Adrian Sutil. Kierowcą testowym Force India F1 będzie Vitantonio Liuzzi.

Dane podstawowe - Force India F1
Nazwa zespołu Force India F1
Główny sponsor KingFisher Airlines
Lokalizacja Silverstone, Anglia
Miejsce w 2007 -

Kierowcy - Force India F1
Numer 20 Adrian Sutil
Numer 21 Giancarlo Fisichella

Struktura organizacyjna - Force India F1
Szef zespołu Colin Kolles
Dyrektor Techniczny Mike Gascoyne
Główny Projektant Mark Smith
Dyrektor ds. Aerodynamiki Simon Phillips
Dyrektor ds. Silników Ferrari

Statystyki - Force India F1
Pierwszy wyścig 2008
Mistrzostwa konstruktorów 0
Mistrzostwa kierowców 0
Zdobyte punkty 0
Ilość wyścigów 0
Ilość zwycięstw 0
Ilość Pole Position 0

McLaren Mercedes
Twórcą marki McLaren był Nowozelandczyk Bruce McLaren, który nie osiągnął wiele jako kierowca, ale jako właściciel zespołu miał ogromny wpływ na dzisiejszą Formułę 1.

Bruce poszedł w ślady Jacka Brabhama i w 1963 roku postanowił założyć własną stajnie wyścigową z powodu nieporozumień z zespołem Cooper Car Company, dla którego jeździł. Inżynierowie Coopera po prostu nie brali pod uwagę sugestii Bruce'a dotyczących budowy bolidu, więc McLaren postanowił zbudować własny...

Pierwsze zwycięstwo dla zespołu zdobył sam twórca w Wyścigu Mistrzów po tym jak umieścił w swoim bolidzie legendarny silnik Ford Cosworth DVF. Już w 1968 roku obaj kierowcy McLarena Danny Hulme i Bruce McLaren walczyli o mistrzostwo aż do ostatniego wyścigu w sezonie. Ostatecznie jednak triumfował Graham Hill w Lotusie.

Oprócz Formuły 1 zespół ścigał się również w amerykańskiej serii CanAm, gdzie odnosił spore sukcesy. W lipcu 1970 roku doszło do tragedii - założyciel zespołu Bruce McLaren zginął wypadku na torze Goodwood testując samochód serii CanAm. Zespół jednak dalej istniał i całkiem nieźle sobie radził wygyrwając między innymi trzy wyścigi w 1973 i pierwszy tytuł mistrzowski wśród konstruktorów w 1974. W 1976 roku jeżdżący dla McLarena James Hunt został mistrzem świata, jednak rok później zdołał wygrać tylko trzy wyścigi.

Zespół nie odnosił większych sukcesów aż do 1984 roku, gdy część udziałów została sprzedana Ronowi Dennisowi, który został szefem zespołu i jest nim do dziś. Dennis wniósł do zespołu dbałość o każdy detal i wraz z projektantem Johnem Barnardem wprowadzili do Formuły 1 coś, co jest od tamtego czasu standardem - włókno węglowe.

Od 1984 roku po dziś dzień zespół McLarena zawsze był w czołówce i stał się synonimem innowacyjności i perfekcji.

Dane podstawowe - McLaren Mercedes
Nazwa zespołu McLaren-Mercedes
Główny sponsor Vodafone
Lokalizacja Woking, Anglia
Miejsce w 2007 Dyskwalifikacja

Kierowcy - McLaren Mercedes
Numer 22 Lewis Hamilton
Numer 23 Heikki Kovalainen

Struktura organizacyjna - McLaren Mercedes
Szef zespołu Ron Dennis
Dyrektor Techniczny Paddy Lowe
Główny Projektant Tim Goss
Dyrektor ds. Aerodynamiki Simon Lacey
Dyrektor ds. Silników Norbert Haug

Statystyki - McLaren Mercedes
Pierwszy wyścig 1966
Mistrzostwa konstruktorów 8
Mistrzostwa kierowców 11
Zdobyte punkty 3152,5
Ilość wyścigów 631
Ilość zwycięstw 156
Ilość Pole Position 134